Φέτος ας πρωτοτυπήσουμε! Να μην υπερθειώσουμε το σύμπαν. 'Όχι άλλες Σαντορίνες που νομίζεις ότι μασάς σαν αλάτι το θειώδες, λες και είναι τα πατατάκια που τελειώνουν.
Μη μας μπουκώνετε τη μύτη έχουμε να μυρίσουμε κι άλλα πολλά.
Δώστε τη γεύση που θέλουμε. Γιατί στην πρώτη έκθεση που θα μας πούνε... -Ε, καλό! -Τι καλό! Δεν πίνεται! Πως να το κάνουμε? Και κοιτάμε και με απορία? -Μα γιατί? Φτιάχνουμε μία τόσο ''κουρασμένη'' φιάλη με περιποιημένο περιτύλιγμα και μέσα επικρατεί μηχανισμός που θα εκραγεί. Γιατί υπάρχει και το γνωστό ''γκάζι'' πίνεις και δεν ξέρεις εάν θα σηκωθείς? Μπορεί να σου κοπεί και η αναπνοή για λίγο, χειρότερο και από τα αφρίζοντα στοματικά διαλύματα. Kάτι σαν aquaforte! Εκρύγνεται αέριο..
Καθαριστικό με πλαστικό άρωμα.....το βάλαμε και αυτό φέτος και ας το παραδεχτούμε! Κακοποιήσαμε π.χ.Μοσχάτα, βουτήξαμε παντού λίγη ποσότητα και ήμασταν σίγουροι ότι δεν θα το καταλάβει κανείς.
Και για τέλος άφησα το ανακάτεμα που δεν πρόκειται να το καταλάβει ούτε ο πιο έμπειρος γευσιγνώστης...ό,τι περισσεύει γίνεται σούμα....με την πιο απλή ετικέτα που μπορεί να χάσει και χρώμα αν τη χτυπήσει ο ήλιος. Είναι αυτά τα κλασικά που τα δίνουμε στα χωριά λες και εκεί κατοικούν μπεκρήδες και δεν καταλαβαίνουν ή καλύτερα τα μπουκώνουμε σε ασκό. Δεν τον σνομπάρω είναι ο καλύτερος φίλος μας έχει σώσει άπειρες φορές. Και βολεύει γιατί τον φιλοξενούν τα καλύτερα εστιατόρια..................Ω, ναι!
Γι' αυτό όχι πολύ Μetabisulfite, όχι πλαστικό (άρωμα) για να πιούμε τις Σαντορίνες μας κι αυτό το καλοκαίρι...................
Με τις υγείες μας και αύριο.....γιατί σας κράτησα φωτογραφικό ντοκουμέντο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου